Het inspirerende verhaal van een Kroatische vakman

     锻造车间Ivan Dadic, een voormalige zeeman uit Split, Kroatië, ontdekte zijn passie voor smeden nadat hij de winkel van zijn grootvader tegenkwam en een handgemaakt railaambeeld vond.
Sindsdien heeft hij zowel traditionele smeedtechnieken als moderne technieken geleerd. Ivan's workshop weerspiegelt zijn overtuiging dat smeden een vorm van poëzie is waarmee hij zijn ziel en gedachten in metaal kan uiten.
We ontmoetten hem om meer te leren en erachter te komen waarom het uiteindelijke doel is om met patronen gesoldeerde Damascus-zwaarden te smeden.
Om te begrijpen hoe ik in de smederij terechtkwam, moet je begrijpen hoe het allemaal begon. Tijdens mijn tienerzomervakantie gebeurden er twee dingen tegelijkertijd. Ik ontdekte voor het eerst de werkplaats van mijn overleden grootvader en begon deze schoon te maken en te restaureren. Tijdens het proces van het verwijderen van roest- en stoflagen die in tientallen jaren waren opgebouwd, vond ik veel prachtige gereedschappen, maar wat mij het meest fascineerde waren de fraaie hamers en het handgemaakte ijzeren aambeeld.
Deze werkplaats zag eruit als een crypte uit een lang vergeten vervlogen tijdperk, en ik weet nog steeds niet waarom, maar dit originele aambeeld was als een juweel in de kroon van deze schatgrot.
Het tweede incident vond een paar dagen later plaats, toen mijn familie en ik de tuin aan het schoonmaken waren. Alle takken en het droge gras worden 's nachts opgestapeld en verbrand. Het grote vuur bleef de hele nacht aanhouden, waarbij per ongeluk een lange ijzeren staaf in de kolen achterbleef. Ik haalde de stalen staaf uit de kolen en zag tot mijn verbazing de roodgloeiende stalen staaf in schril contrast met de nacht. "Breng me een aambeeld!" zei mijn vader achter mij.
We hebben deze reep samen gesmeed totdat hij afkoelde. We smeden, het geluid van onze hamers echoot harmonieus in de nacht en de vonken van verdord vuur vliegen naar de sterren. Het was op dit moment dat ik verliefd werd op smeden.
Door de jaren heen is het verlangen om met mijn eigen handen te smeden en te creëren in mij gegroeid. Ik verzamel gereedschap en leer door te lezen en te kijken naar alles wat er online te doen is over smeden. Dus jaren geleden was het verlangen en de wil om te smeden en te creëren met behulp van een hamer en een aambeeld volledig volwassen geworden. Ik liet mijn leven als zeeman achter en begon te doen waarvoor ik dacht dat ik geboren was.
Uw werkplaats kan zowel traditioneel als modern zijn. Welke van je werken zijn traditioneel en welke modern?
Het is traditioneel in de zin dat ik houtskool gebruik in plaats van een propaankachel. Soms blaas ik met een ventilator in het vuur, soms met een handblazer. Ik gebruik geen modern lasapparaat, maar smeed mijn eigen componenten. Ik heb liever een vriend met een voorhamer dan een hamer, en ik vrolijk hem op met een lekker biertje. Maar ik denk dat de kern van mijn traditionele aard ligt in de wens om de kennis van traditionele methoden te behouden en deze niet te laten verdwijnen alleen maar omdat er snellere moderne methoden zijn.
Een smid moet weten hoe hij een houtskoolvuur moet onderhouden voordat hij overgaat tot een propaanvuur dat tijdens het werk geen onderhoud vereist. Een traditionele smid moet weten hoe hij staal met zijn hamer moet verplaatsen voordat hij krachtige slagen van een krachthamer kan gebruiken.
Je moet innovatie omarmen, maar in de meeste gevallen is het vergeten van de beste oude manieren van smeden een echte schande. Er is bijvoorbeeld geen moderne methode die smederijlassen kan vervangen, en ook geen oude methode die mij de exacte temperatuur in graden Celsius kan geven die moderne elektrothermische ovens geven. Ik probeer dat evenwicht te bewaren en het beste van twee werelden te nemen.
In het Latijn betekent Poema Incudis ‘Poëzie van het aambeeld’. Ik denk dat poëzie een weerspiegeling is van de ziel van de dichter. Poëzie kan niet alleen worden uitgedrukt door middel van schrijven, maar ook door middel van compositie, beeldhouwkunst, architectuur, ontwerp en meer.
In mijn geval is het door het smeden dat ik mijn ziel en geest op metaal afdruk. Bovendien moet poëzie de menselijke geest verheffen en de schoonheid van de schepping verheerlijken. Ik probeer mooie dingen te creëren en de mensen te inspireren die ze zien en gebruiken.
De meeste smeden zijn gespecialiseerd in één categorie artikelen, zoals messen of zwaarden, maar je hebt een breed assortiment. Wat doe je? Is er een product dat je wilt maken als de heilige graal van je werk?
Nu ik erover nadenk, heb je volkomen gelijk dat ik een breed bereik heb bestreken, te breed zelfs! Ik denk van wel, omdat ik het moeilijk vind om nee te zeggen tegen een uitdaging. Zo strekt het assortiment zich uit van op maat gemaakte ringen en sieraden tot Damascus keukenmessen, van smidse tangen tot portwijntangen;
Ik concentreer me momenteel op keuken- en jachtmessen en vervolgens op kampeer- en houtbewerkingsgereedschappen zoals bijlen en beitels, maar het uiteindelijke doel is het smeden van zwaarden, en in een patroon gelaste Damascus-zwaarden zijn de heilige graal.
Damaststaal is de populaire naam voor gelamineerd staal. Het wordt van oudsher over de hele wereld gebruikt (in de populaire cultuur, voornamelijk gemarkeerd met katana-zwaarden en Viking-zwaarden) als een demonstratie van materiële kwaliteit en vakmanschap. Kortom, twee verschillende soorten staal worden aan elkaar gesmeed, vervolgens herhaaldelijk gevouwen en weer gesmeed gelast. Hoe meer lagen gestapeld, hoe complexer het patroon. Of u kunt kiezen voor een stoerder ontwerp met onderlagen en deze in sommige gevallen combineren. Verbeelding is daar de enige grens.
Nadat het blad is gesmeed, met warmte behandeld en gepolijst, wordt het in zuur geplaatst. Het contrast komt tot uiting door de verschillende chemische samenstelling van het staal. Nikkelhoudend staal is zuurbestendig en behoudt zijn glans, terwijl nikkelvrij staal donkerder wordt, waardoor het patroon juist doorschijnt.
Veel van je werk is geïnspireerd door Kroatische en internationale folklore en mythologie. Hoe zijn Tolkien en Ivana Brlich-Mazuranich in jouw studio terechtgekomen?
Volgens Tolkien drukt de taal van de mythe waarheden buiten ons uit. Wanneer Lúthien afstand doet van de onsterfelijkheid voor Beren en wanneer Sam tegen Shelob vecht om Frodo te redden, leren we meer over ware liefde, moed en vriendschap dan welke encyclopediedefinitie of welk psychologieboek dan ook.
Toen een moeder in het Stribor-woud ervoor kon kiezen om voor altijd gelukkig te zijn en haar zoon te vergeten, of om haar zoon te herinneren en voor altijd te lijden, koos ze voor het laatste en kreeg uiteindelijk haar zoon terug en was haar pijn verdwenen, wat haar liefde en zelfopoffering leerde. . Deze en vele andere mythen zitten al sinds mijn kindertijd in mijn hoofd. In mijn werk probeer ik artefacten en symbolen te creëren die mij aan deze verhalen herinneren.
Soms creëer ik iets compleet nieuws en realiseer ik enkele van mijn verhalen. Bijvoorbeeld ‘Memories of Einhardt’, een mes in het oude koninkrijk Kroatië, of het aankomende Blades of Croatian History, dat het verhaal vertelt van de Illyrische en Romeinse tijd. Geïnspireerd door de geschiedenis, maar altijd met een mythologische twist, zullen ze deel uitmaken van mijn serie Lost Artefacts of the Kingdom of Croatia.
Ik maak zelf geen ijzer, maar soms maak ik zelf staal. Voor zover ik weet heb ik het hier misschien mis: alleen het Koprivnica Museum probeerde zijn eigen ijzer te produceren, en misschien staal uit erts. Maar ik denk dat ik de enige smid in Kroatië ben die het aandurfte om zelfgemaakt staal te maken.
Er zijn niet veel scènes in Split. Er zijn enkele messenmakers die messen maken met behulp van snijtechnieken, maar slechts weinigen smeden hun messen en voorwerpen daadwerkelijk. Voor zover ik weet zijn er in Dalmatië nog steeds mensen bij wie het aambeeld nog steeds klinkt, maar dat zijn er maar weinig. Ik denk dat de cijfers vijftig jaar geleden heel anders waren.
In ieder geval heeft elke stad of groot dorp een smederij, 80 jaar geleden had bijna elk dorp een smederij, zoveel is zeker. Dalmatië heeft een lange geschiedenis van smeden, maar helaas stopten de meeste smeden door de massaproductie met werken en stierf de handel bijna uit.
Maar nu is de situatie aan het veranderen en beginnen mensen ambachten weer te waarderen. Geen enkel in massa geproduceerd fabrieksmes kan de kwaliteit van een met de hand gesmeed lemmet evenaren, en geen enkele fabriek kan een product zo speciaal maken voor de behoeften van één klant als een smid.
Ja. Het grootste deel van mijn werk wordt op bestelling gemaakt. Mensen vinden mij meestal via sociale media en vertellen mij wat ze nodig hebben. Daarna doe ik het ontwerp en als er overeenstemming is, begin ik met de productie van het product. Ik laat vaak afgewerkte producten zien op mijn Instagram @poema_inducs of Facebook.
Zoals ik al zei, is dit ambacht bijna uitgestorven, en als we de kennis niet doorgeven aan toekomstige generaties, kan het opnieuw met uitsterven bedreigd worden. Mijn passie is niet alleen creativiteit, maar ook leren. Daarom geef ik workshops smeden en messen maken om het ambacht levend te houden. De mensen die er komen zijn gevarieerd: van enthousiaste mensen tot vriendengroepen die samen rondhangen en trainen.
Van de vrouw die haar man als jubileumcadeau een workshop messen maken gaf, tot een collega die bezig was met e-detox-teambuilding. Deze workshops doe ik ook in de natuur om even helemaal weg te zijn van de stad.
Ik heb de afgelopen jaren veel over dit idee nagedacht. Dit zal bezoekers zeker een unieke ervaring bezorgen, aangezien er tegenwoordig niet veel 'maak je eigen souvenir'-producten op tafel liggen. Gelukkig werk ik dit jaar samen met Intours DMC en gaan we samenwerken om dit doel te bereiken en de toeristische attracties van Split te verrijken.


Posttijd: 07-jun-2023